Na czym polega elektrokoagulacja znamion skórnych?

Strona główna / Znamiona skórne / Na czym polega elektrokoagulacja znamion skórnych?
elektrokoagulacja znamion skórnych

Elektrokoagulacja znamion skórnych, zwana również diatermią chirurgiczną i termolizą, to metoda z powodzeniem stosowana zarówno w medycynie, jak i kosmetologii. Ponieważ zabieg z wykorzystaniem elektrokoagulatora jest szybki i wykonywany w znieczuleniu miejscowym, zleca się go coraz większej liczbie pacjentów. Nie każdą zmianę można jednak usunąć tym sposobem. O metodzie leczenia wszelkich znamion skórnych znajdujących się na ciele pacjenta powinien zawsze zadecydować lekarz. W tym celu przed wykonaniem zabiegu konieczna jest dokładna diagnostyka.

Ponieważ elektrokoagulacja znamion skórnych jest zabiegiem wykorzystującym proces ścinania się białka komórkowego, bezpośrednio uszkadza tkanki. W związku z tym niemożliwe staje się ich późniejsze zbadanie w laboratorium, pod mikroskopem. Takie badanie określa się natomiast mianem biopsji i histopatologii. Jest ono konieczne, jeżeli u pacjenta podejrzewa się lub jednoznacznie stwierdza chorobowy charakter znamienia. Wówczas podczas jego usuwania należy zachować szczególną ostrożność i najlepiej zabieg wykonać skalpelem.

Czym jest elektrokoagulacja znamion skórnych?

Elektrokoagulacja znamion skórnych wykorzystuje prąd elektryczny o dużej częstotliwości ale niskim napięciu. Mimo to jest nieinwazyjnym i bezpiecznym zabiegiem, mającym na celu usunięcie niedoskonałości skórnych, zamknięcie naczyń krwionośnych, a nawet depilację. Za pomocą łuku elektrycznego wywołuje się patologiczny proces ścięcia białka w komórkach tkankowych. Co za tym idzie, są one trwale uszkodzone i pobudzone do aktywizacji procesu regeneracji. W przypadku usuwania znamion skórnych w miejscu usunięcia pojawia się nowa tkanka skórna, a nawrót zmiany jest mało prawdopodobny. Wykonanie zabiegu z użyciem elektrokoagulatora wymaga jedynie miejscowego znieczulenia pacjenta. Nie jest konieczne używanie nici chirurgicznych czy zakładanie opatrunków przez dłuższy czas. Zabieg ten nie powoduje powstawania sączących i krwawiących ran. Bardziej przypomina ona oparzenie.

Wytworzone w czasie działania prądem ciepło koaguluje głównie białka takich zmian skórnych jak kaszaki i włókniaki. Zwykle nie mają one charakteru chorobowego i lekarze decydują się na ten sposób ich usunięcia. W trakcie zabiegu temperatura końcówki urządzenia może sięgać nawet 200 stopni Celsjusza. W związku z tym podczas niego lekarz musi zachować szczególną ostrożność. Konieczne jest również użycie metalowej elektrody w celu wytworzenia łuku elektrycznego. Są one wielorazowe, ale dezynfekowane po każdym użyciu.

Rodzaje znamion a metody ich usunięcia

Usuwanie brodawek, włókniaków, kaszaków i innych znamion skórnych elektrokoagulatorem daje natychmiastowe efekty, ale niestety nie każdy pacjent może z tej metody leczenia skorzystać. Wiele zależy głównie od rodzaju znamienia, które należy usunąć. Głównym wskazaniem do wykonania elektrokoagulacji są względy estetyczne i kosmetyczne. Jeżeli lekarz nie stwierdza charakteru chorobowego znamienia, nie podejrzewa jego wyglądu o rozwój nowotworu lub stanu nowotworowego, może zlecić jego usunięcie za pomocą prądu. Jednak w innych przypadkach, zwłaszcza gdy diagnosta ma wątpliwości co do stanu zdrowia pacjenta i charakteru znamienia, lekarz powinien je wyciąć w sposób chirurgiczny.

Najczęściej przy użyciu koagulatora usuwa się również naczyniaki, a wśród nich prym wiedzie naczyniak gwiaździsty. Rzadziej wyłącznie kwestią estetyczną są tłuszczaki, które często okazują się zalążkiem choroby. Obydwa rodzaje znamion skórnych zalicza się do grona guzów skórnych z tendencją do zmiany w ogólnoustrojowe schorzenia. Ich dalszy rozwój może prowadzić do powstania stanu przednowotworowego lub nawet nowotworu skóry. Z tego względu koniecznym działaniem jest ich systematyczna samokontrola. W przypadku samodzielnego zauważenia jakichkolwiek niepokojących objawów ze strony znamion należy niezwłocznie udać się do specjalisty.

Elektrokoagulacja znamion skórnych – zabieg

Elektrokoagulacja znamion skórnych nie wymaga szczególnego przygotowania pacjenta. Skóra przed elektrokoagulacją powinna być jedynie dokładnie oczyszczona. Miesiąc przed planowanym zabiegiem nie należy narażać skóry na nasilone działanie zabiegów kosmetycznych. Warto zatem wstrzymać się z wykonywaniem np. mikrodermabrazji, depilacji czy peelingu. Pacjenta znieczula się za pomocą kremów, maści lub znieczulenia miejscowego. Ten ostatni rodzaj działania stosuje się głównie wśród tych pacjentów, u których zabiegowi poddaje się głębokie lub rozsiane na dużym obszarze tkankowym zmiany. Odczucia towarzyszące przebiegowi zabiegu elektrokoagulacji  pacjenci opisują zwykle w kategoriach dyskomfortu, a nie bólu. Charakterystyczny jest również zapach, który niektórym kuracjuszom może kojarzyć się ze spalenizną.

Zabieg wykonuje doświadczony lekarz, za pomocą igły do elektrokoagulacji. Jest ona podłączona do źródła prądu, dzięki czemu wytwarza wysoką temperaturę. To właśnie ona prowadzi do termolizy, czyli uszkodzenia białka znajdującego się w zmienionych tkankach. Tkanka tworząca znamię zostaje zatem wypalona, a na jej miejscu powstaje nowa, zregenerowana skóra. Cały zabieg jest niezwykle krótki – trwa od kilku do kilkunastu minut, podczas których pacjent znajduje się w gabinecie zabiegowym.

Przeciwwskazania i bezpieczeństwo

Głównym przeciwwskazaniem do wykonywania zabiegu elektrokoagulacji znamion skórnych jest występowanie u pacjenta chorób metabolicznych (np. cukrzycy) oraz schorzeń układu krążenia. Jeżeli pacjent ma wszczepiony rozrusznika serca, wytwarzany podczas zabiegu łuk elektryczny będzie dla niego szczególnie niebezpieczny. Z decyzji o elektrokoagulacji powinny wycofać się również pacjentki w ciąży oraz kuracjusze cierpiący z powodu chorób nowotworowych. Również rak skóry jest przeciwwskazaniem do przeprowadzenia wycięcia znamion opisywaną metodą.

Wszystkie wskazania i przeciwwskazania do wykonania zabiegu określa się już na etapie diagnostyki stanu zdrowia pacjenta. Dbając szczególnie o jego bezpieczeństwo i komfort, odpowiednio wcześnie niweluje się wszelkie ryzyko występowania objawów niepożądanych. Przeprowadzenie zabiegu nie wymaga nacinania skóry i chirurgicznego usuwania zmienionych tkanek.

Pielęgnacja rany

Po zabiegu u niektórych pacjentów może dojść do miejscowej reakcji. Kuracjusze czasami skarżą się z powodu obrzęku, rumienia, stwardnienia skóry, zsinienia i krwawienia. Czasami w miejscu po znamieniu może pojawić się znikomy ślad w postaci strupka. Niezwykle istotne jest, by doprowadzić do samoistnego jego odpadnięcia. Rozdrapywanie i drapanie go może doprowadzić do powstania nieestetycznej blizny na powierzchni skóry. Powstała w wyniku zabiegu rana goi się zwykle od tygodnia do trzech tygodni. W miejscu po usunięciu znamienia nie należy stosować żadnych kosmetyków. Konieczna jest dbałość o higienę rany i odpowiednio częsta zmiana opatrunku (zależnie od indywidualnych potrzeb pacjenta). Rany i blizny nie należy wystawiać na szkodliwe działanie promieni UV. Czasami po zabiegu wskazane jest również stosowanie środków uśmierzających ból i kremów z odpowiednią ochroną SPF.

Zostaw swój komentarz

Twój adres email nie pojawi się w komentarzu.

668 660 600