Czym są i jak leczyć kaszaki?

Niewielkie zgrubienie podskórne, przypominające swoim wyglądem krostę lub zmianę o charakterze trądzikowym może okazać się pospolitym kaszakiem. Zwykle nie jest on groźny dla zdrowia pacjenta, jednak w niektórych przypadkach warto zastanowić się nad tym, jak leczyć kaszaki. Te niewielkie zmiany skórne mają bowiem tendencję do nawracania oraz rozsiewania się po całym ciele. Aby temu zapobiec, należy stosować się do kilku zaleceń.

O tym, jak leczyć kaszaki decyduje głównie lekarz. Po konsultacji dermatologicznej i przeprowadzonym badaniu może on bowiem stwierdzić czy mamy do czynienia z groźną dla zdrowia, czy łagodną zmianą. Należy pamiętać o tym, że nie zawsze leczenie jest konieczne. Niektóre zmiany skórne znikają samoistnie, inne zostają z nami na całe życie, ale nie muszą być powodem problemów ze zdrowiem lub dyskomfortu. Choć stosunkowo dobry dostęp do specjalistów pracujących różnorodnymi metodami zachęca do podejmowania leczenia, warto upewnić się, czy jest ono konieczne.

Jak powstają kaszaki?

Jak leczyć kaszaki, by nie nawracały? Aby odpowiedzieć na to pytanie, należy zastanowić się, czym one tak naprawdę są. Kaszak (a właściwie cysta naskórkowa) to łagodna zmiana skórna, o niskim prawdopodobieństwie zezłośliwienia. Częściej jest on po prostu powodem dyskomfortu i wstydu, co stanowi główną przyczynę jego usuwania. Ten podskórny guz pojawia się bowiem zwykle w miejscach najbardziej widocznych – na twarzy, szyi i skórze głowy. Może być również zlokalizowany w okolicach intymnych. Powstaje z nabłonka wielowarstwowego płaskiego, a w środku wypełniony jest łojem i zrogowaciałym naskórkiem. Pojawia się tuż obok gruczołów łojowych i mieszków włosowych. Jego „pokarmem” jest nadmiar sebum i łoju, który sprzyja jego szybkiemu wzrostowi.

Ta zmiana skórna rośnie wraz z upływem czasu i często ulega przeobrażeniom. Najczęściej niepokoi nas sytuacja, gdy kaszak zmienia wygląd, jednak jest to zjawisko niemal nieuniknione. Ta zmiana wyglądu związana jest przede wszystkim z jego fizjologicznym wzrostem i wypełnieniem coraz większą ilością łoju. Jednak, gdy w pobliżu kaszaka zauważymy zaczerwienienie lub stanie się on tkliwy i bolesny, powinniśmy niezwłocznie udać się do lekarza. Są to bowiem najczęstsze objawy jego zakażenia.

Jak leczyć kaszaki?

Diagnozowanie kaszaków nie jest procesem skomplikowanym. Każdy specjalista podczas badania wykonywanego dermatoskopem pozna, kiedy ma do czynienia z tego rodzaju zmianą skórną. Zmiana może być miękka lub twarda, przesuwa się pod naciskiem, a w jej środku widoczna jest czarna kropka (zwykle jest to uszkodzony gruczoł lub mieszek włosowy). Kaszaka należy podczas diagnostyki odróżnić od innych zmian skórnych, a zwłaszcza tych, które mogą stać się niebezpieczne dla zdrowia.

Zatem, jak leczyć kaszaki? Zwykle proces ten zalecany jest w przypadku wystąpienia dolegliwości bólowych lub uszkodzenia tej zmiany skórnej. Możliwe jest jej szybkie usunięcie różnymi metodami – nieinwazyjnie lub chirurgicznie. Chirurgiczne usuwanie znamion skórnych jest popularne ze względu na swoją uniwersalność i możliwości, jakie daje zarówno pacjentowi, jak i lekarzowi. W tej metodzie leczenia możliwe jest bowiem wykonanie specjalistycznych badań dodatkowych wyciętej tkanki skórnej. Mowa tu oczywiście o biopsji, która daje jasną odpowiedź na pytanie, jaką zmianę skórną usunęliśmy. Chirurgiczne usuwanie znamion skórnych nie boli, jest bowiem wykonywane w znieczuleniu miejscowym pacjenta.

Małe kaszaki, które nie dają niepokojących objawów, najczęściej leczy się, wykonując ich nacięcie i drenaż. Lekarz w ten sposób oczyszcza głębsze warstwy skóry, nie tylko usuwając kaszaka, ale również zapobiegając jego nawrotom. W niektórych sytuacjach konieczne jest zlecenie dodatkowej antybiotykoterapii – głównie by uniknąć powstania infekcji. Małe zmiany można również nastrzykiwać glikokortykosteroidami.

Pacjenci chcą wiedzieć, jak przygotować się do zabiegu chirurgicznego usuwania znamion skórnych i innych ingerencji leczniczych w obrębie skóry. Nie jest konieczne podejmowanie szczególnych działań. Wystarczy oczyścić i osuszyć skórę, a w niektórych przypadkach zaleca się również usunięcie owłosienia.

Domowe sposoby na usuwanie kaszaków

Samodzielne próby pozbycia się kaszaków najczęściej kończą się niepowodzeniem. W sieci dostępne są rady, by próbować wyciskać kaszaki lub je nakłuwać. Specjaliści radzą jednak, by jak najmniej dotykać okolic skóry, w których pojawiły się zmiany. Zapobiega to bowiem ich rozprzestrzenianiu się. Torbiel w swojej początkowej fazie wzrostu często cofa się i samoistnie zanika. Domowe sposoby jej usuwania znacznie jej w tym przeszkadzają. Rozdrapanie lub uszkodzenie zmiany skórnej może doprowadzić do wystąpienia infekcji i utrudnienia gojenia się rany. Zatem po samodzielnie wykonywanych zabiegach na ciele pacjenta może pozostać widoczny i nieestetyczny ślad. Natomiast blizna po chirurgicznym usunięciu znamienia jest niewielka i mało widoczna.

Jak się uchronić przed kaszakami?

Kaszaki powstają najczęściej w wyniku uszkodzenia mieszka włosowego lub nieprawidłowego funkcjonowania gruczołów łojowych. Osoby cierpiące z powodu stanu zapalnego skóry (np. AZS) czy trądziku znajdują się w grupie o podwyższonym ryzyku występowania kaszaków. Do ich powstania mogą predysponować również geny (np. w syndromie Gardnera) lub wady rozwojowe wieku płodowego.

W procesie profilaktyki kaszaków istotna jest odpowiednia dbałość o codzienną higienę i używanie dobranych do potrzeb i rodzaju skóry kosmetyków oraz środków myjących. Powinniśmy unikać nadmiaru środków kosmetycznych, zwłaszcza tych „zapychających” pory i gruczoły. Warto regularnie wykonywać peeling, najlepiej składający się z naturalnych produktów. Pomoże on usunąć martwy naskórek i nieczystości, przez co znacznie ogranicza ryzyko występowania kaszaków.