Biopsją skóry nazywa się badanie wycinka tkanek pobranych z powierzchni ciała pacjenta podczas zabiegu. Jest nim chirurgiczne usuwanie znamion, które umożliwia likwidację zmian bez uszkodzenia ich struktury. Ocena histologiczna, immunohistologiczna czy ultrastrukturalna, przeprowadzana w mikroskopowym powiększeniu umożliwia zdiagnozowanie niemal wszystkich chorób skóry, w tym również czerniaka. Pobrany materiał musi być jednak odpowiednio zabezpieczony, a więc i przygotowany do badania.
Badanie histopatologiczne wykonuje się wyłącznie na zlecenie lekarza. Może on bowiem stwierdzić lub podejrzewać rozwój stanów zapalnych skóry, nowotworu, dermatozy czy choroby autoimmunologiczne. Chirurgiczne usuwanie znamion i biopsja stanowią jedyne stuprocentowe metody diagnostyki stanu zdrowia i kondycji skóry. Wycinek często pobiera się również prewencyjnie i prognostycznie, w celu określenia rokowania dla danych stanów chorobowych.
Spis treści:
Które znamiona należy leczyć?
Nie wszystkie zmiany skórne wymagają wykonania zabiegu. Istnieją na powierzchni naszego ciała takie pieprzyki, które mają charakter bezsprzecznie łagodny i nie dają żadnych niepokojących objawów ze swojej strony. Można je co prawda usunąć ze względów kosmetycznych, ale jeżeli nie stanowią źródła dyskomfortu i nie są narażone na uszkodzenia, działanie to nie jest wymagane. Chirurgiczne usuwanie znamion i badanie histopatologiczne należy jednak bezdyskusyjnie wykonać w przypadku stwierdzenia zmian skórnych o podejrzanym lub chorobowym charakterze.
Biopsja pomocna okazuje się w procesie diagnostyki głównie takich schorzeń jak: nowotwór złośliwy skóry (czerniak), choroby tkanki łącznej, chłoniaki, zapalenia naczyń, łuszczyca, liszaj płaski. Mogą one rozwinąć się praktycznie z każdej zmiany skórnej. Atypowe znamiona barwnikowe, pieprzyki, brodawki, guzy skórne, tłuszczaki, kaszaki i wiele innych – wszystkie należy zatem bacznie obserwować. Gdy tylko zauważymy, że pieprzyk zmienił wygląd (barwę, rozmiar, kontur, strukturę), powinniśmy niezwłocznie skontaktować się ze specjalistą. Pomocą służy nam w takim przypadku dermatolog lub chirurg. Oceni on znamiona przez pryzmat kryteriów rozpoznawania czerniaka oraz przy pomocy specjalistycznych metod i narzędzi. Może również zlecić wykonanie dodatkowych badań, zwykle nieinwazyjnych, jak rezonans czy tomografia komputerowa.
Chirurgiczne usuwanie znamion – metody i bezpieczeństwo
O tym, kiedy wyciąć zmianę z powierzchni skóry pacjenta, decyduje lekarz w porozumieniu z kuracjuszem. Wybór metody zależy głównie od rodzaju leczonego znamienia, jego rozległości, charakteru i lokalizacji. W przypadku stwierdzenia na skórze zmian niegroźnych, o charakterze łagodnym, pacjent może skorzystać z laseroterapii, krioterapii lub elektrokoagulacji. To zabiegi, podczas których wykorzystuje się kolejno: wiązkę lasera frakcyjnego CO2, ciekły azot i elektrody z prądem o wysokiej częstotliwości. Wszystkie te metody uszkadzają tkankę skórną, pobudzając jej regenerację odrastanie. W miejscu dotychczasowego znamienia pojawia się zatem rana, która stopniowo goi się i odbudowuje. W przypadku wyżej wymienionych zabiegów nie ma możliwości przekazania fragmentu tkanki do badania. Wycinka zwyczajnie nie pobiera się.
Jedyną metodą umożliwiającą wykonanie biopsji jest chirurgiczne usuwanie znamion. Jest ona najczęściej zalecana tym pacjentom, co do których istnieją jakiekolwiek wątpliwości diagnostyczne. Tzw. niepokój onkologiczny, który wzbudzają niektóre zmiany skórne, nie zawsze możliwy jest do potwierdzenia w badaniach obrazowych. Odpowiedź na trudne pytania zawsze daje badanie histopatologiczne. Usunięcie znamion za pomocą skalpela jest całkowicie bezpieczne i bezbolesne. Lekarz wykonuje je w znieczuleniu miejscowym pacjenta. Istnieje tylko kilka przeciwwskazań do tego działania. Jeżeli u chorego stwierdzono tendencję do powstawania blizn i zrostów, trudności z krzepliwością krwi, złożone schorzenia przewlekłe wątroby, nerek lub układu krwionośnego, może on nie zostać zakwalifikowany do zabiegu chirurgicznego. W procesie kwalifikacji nadrzędną rolę odgrywa bezpieczeństwo i dobro pacjenta. Lekarz poszukuje takich rozwiązań i metod, które będą nie tylko skuteczne, ale i nie przyniosą nadmiernego ryzyka.
Chirurgiczne usuwanie znamion – zabieg
Bezpieczne usuwanie znamion skórnych metodą chirurgiczną wykonuje chirurg w asyście przedstawiciela personelu pielęgniarskiego. Samodzielne przygotowanie do zabiegu przez pacjenta nie jest konieczne. Lekarz zadba o odpowiedni stan pola operacyjnego, jego czystość oraz jałowość. Następnie znieczuli pacjenta i przystąpi do wykonania cięcia skalpelem. Będzie ono stosunkowo niewielkie, okalające znamię. W ten sposób pobiera się wycinek wraz z wąskim odcinkiem skóry otaczającej (marginesem). Zwykle ma on średnicę od 4 do 6 milimetrów, ale zależna jest ona od wielkości i rozległości wycinanego znamienia. Na ranę zakłada się szwy i opatrunek zapobiegający nadmiernemu krwawieniu.
W trakcie trwania zabiegu pacjent pozostaje przytomny. Powinien wobec tego na bieżąco informować lekarza o wszelkich odczuwanych dolegliwościach. Choć nie powinien odczuwać bólu, zdarza się, że pod wpływem silnych emocji i stresu oraz podanych środków farmaceutycznych, niektórzy kuracjusze skarżą się na duszności i osłabienie. Tuż po zabiegu pacjent nie musi od razu zmieniać opatrunku. Zaleca się zostawienie go na skórze przez okres 3-4 dni, a później systematyczne, codzienne przemywanie rany środkiem dezynfekującym. Szwy można zdjąć podczas wizyty kontrolnej u lekarza. Zwykle ma ona miejsce po upływie 10 dni od daty wykonania zabiegu. Blizna po usunięciu znamienia kształtuje się przez okres kilku – kilkunastu tygodni. Finalnie jest niewielka i blada, estetyczna.
Zostaw swój komentarz