Alkoreksja jest zaburzeniem, które polega na rezygnowaniu z przyjmowania pełnowartościowych posiłków na rzecz spożywania alkoholu etylowego. Spożywanie pokarmów ogranicza się głównie po to, by picie alkoholu nie prowadziło do wzrostu wagi ciała. Schorzenie to prowadzi do anoreksji alkoholowej i znacznego niedożywienia. Sprzyja ponadto nabywaniu nieprawidłowych nawyków żywieniowych. Dostarczanie organizmowi niewystarczającej ilości wartości energetycznej posiłków sprzyja również skrajnemu wycieńczeniu układu. W ten sposób zaburza się gospodarka wodno-elektrolitowa oraz kwasowo-zasadowa ustroju.
Sytuacje, w jakich objawia się alkoreksja, dotyczą głównie nałogowców, u których stwierdzono przewlekłe i krytyczne stadia rozwoju uzależnienia od alkoholu. U nich bowiem zauważa się długotrwałe ciągi alkoholowe. Zwykle podczas nich nie tylko nie zwracają oni uwagi na to, co jedzą, ale nawet świadomie rezygnują z kolejnych posiłków. Tracą przez to siłę i witalność. Osoba cierpiąca z powodu alkoholizmu nie zdaje sobie zwykle sprawy z powagi sytuacji. Niedobory substancji odżywczych, z jakimi się zmaga, przyczyniają się bowiem do zwiększenia ryzyka wystąpienia schorzeń przewlekłych oraz stanów zagrożenia zdrowia i życia.
Spis treści:
Anoreksja i bulimia to nie jedyne zaburzenia odżywiania. Czym jest alkoreksja?
Niektórzy naukowcy podkreślają, że alkoreksja jest zaburzeniem odżywiania. Ma bowiem cechy choroby psychicznej, połączonej z alkoholizmem. Zauważalna jest przede wszystkim wśród młodych osób uzależnionych od alkoholu. To oni chcą spożywać napoje wysokoprocentowe niemal bez limitu, jednocześnie nie martwiąc się o szczupłą sylwetkę. Schorzenie często mylone jest zarówno z anoreksją, jak i z samym alkoholizmem. Stanowi jednak połączenie nadmiernego spożywania alkoholu i nieprawidłowych zachowań związanych z przyjmowaniem pokarmu.
Jak przebiega alkoreksja?
W przebiegu alkoreksji osoba chora może zmniejszać kaloryczność przyjmowanych posiłków, ingerować w wielkość spożywanych porcji, unikać całych posiłków. Robi to po to, by zastąpić kalorie przyjmowane wraz z pokarmem tymi, które dostarcza dzięki piciu alkoholu. Spożywając nawet nadmierne ilości alkoholu, nie skazuje się na otyłość. Nie przekracza bowiem limitu dziennego zapotrzebowania organizmu na energię, a co za tym idzie – nie przybiera na wadze.
Jako pierwsze objawy alkoreksji zauważa się zwykle głodzenie się chorego przed planowanym spożywaniem alkoholu. Głodówka stanowi swoiste przygotowanie organizmu do nadmiernych ilości etanolu, jakie ma on zamiar wprowadzić do krwiobiegu. Osoba cierpiąca na alkoreksję jednocześnie obsesyjnie myśli o masie swojego ciała, liczy kalorie, dokumentuje ilość spożywanego jedzenia. Ponadto alkoreksja wiąże się również z obniżonym poziomem pewności siebie chorego, jego niską samooceną, negatywnym obrazem własnego ciała. Wśród objawów somatycznych schorzenia wymienia się m.in. ogólne osłabienie i męczliwość, nadpotliwość, apatię, problemy ze snem.
Przyczyny i czynniki ryzyka rozwoju drunkoreksji
Najczęściej alkoreksja dotyka kobiet, może jednak dotyczyć każdego uzależnionego, niezależnie od płci. Szczególnie rozpowszechniona jest wśród młodych osób i w środowiskach szkolnych oraz akademickich. Za podłoże problemu uważa się nadmierny kult własnego ciała i dbałość o szczupłą sylwetkę. Nie bez znaczenia jest również presja otoczenia i panująca moda na lęk przed przyrostem masy ciała. Ryzyko pojawienia się alkoreksji jest zatem wyższe u osób z niską samooceną, niepoprawnym odbiorem własnego ja, po traumatycznych przeżyciach lub epizodach chorób związanych z zaburzeniami odżywiania. Wśród czynników ryzyka rozwoju drunkoreksji wymienia się też genetyczne predyspozycje.
Skutki alkoreksji i nadużywania alkoholu
Gdy jest nieleczona, alkoreksja może prowadzić do katastrofalnych skutków. Jej przebieg odbija się zarówno na zdrowiu psychicznym, jak i fizycznym człowieka. Głównymi powikłaniami schorzenia są niedobory, z jakimi zmagają się na co dzień pacjenci. Dotyczą one zarówno niewystarczającej podaży witamin i składników mineralnych, elektrolitów, jak i białka, węglowodanów i tłuszczów. Grozi to niedożywieniem i skrajnym odwodnieniem organizmu. Alkoreksja może zatem stać się jedną z przyczyn zgonów poalkoholowych.
Pacjenci są ponadto osłabieni i apatyczni. Osłabia się ogólna odporność ich organizmu, zmienia wygląd zewnętrzny, szarzeje skóra, łamią się włosy i paznokcie. Pojawiające się zaburzenia hormonalne skutkują zanikiem miesiączkowania. Chorym grozi osteopenia, czyli zaburzenie związane z mineralizacją kości. Często pojawiają się nerwice, obniżenie nastroju, a nawet depresja. Alkoreksja prowadzi do ciągłego rozwoju uzależnienia od alkoholu i sprzyja nawrotom choroby alkoholowej.
Szkodliwy wpływ alkoholu na organizm człowieka jest niepodważalny. W toku wieloletnich badań udowodniono, że długotrwałe spożywanie etanolu prowadzi do uszkodzeń wielonarządowych. Dotyczą one zarówno struktury organów wewnętrznych, jak i sposobu ich funkcjonowania. Toksyny poalkoholowe (głównie rosnące stężenie aldehydu octowego) upośledza pracę żołądka, trzustki, nerek, serca i wątroby. Negatywny jest również wpływ alkoholu na wątrobę. Prowadzi do jej złożonych schorzeń, włącznie z zapaleniem i marskością. Nadmierne, nawet jednorazowe wypicie alkoholu wiąże się z ryzykiem wystąpienia objawów zatrucia alkoholowego i kaca. Powszechna jest biegunka po alkoholu, ból brzucha po alkoholu, ból głowy na kacu, a nawet polineuropatia alkoholowa czy delirium alkoholowe i zaburzenia pracy układu nerwowego.
Jak wygląda leczenie alkoreksji?
Leczenie alkoreksji odbywa się zazwyczaj na drodze spotkań psychoterapeutycznych. Mogą mieć one formę indywidualną lub grupową (również uczestnictwa w spotkaniach grup wsparcia). Konieczne jest optymalne dobranie ilości jedzenia i jego kaloryczności do potrzeb pacjenta. Tok postępowania terapeutycznego uwzględnia przede wszystkim szybkie i skuteczne uzupełnienie wszelkich niedoborów, odżywienie i nawodnienie organizmu. Z tego względu pacjentów kieruje się zwykle na odtrucie alkoholowe (detoksykację). Podczas tego zabiegu wykonuje się bowiem dożylne wlewy witaminowe, które należą do najskuteczniejszych form suplementacji substancji odżywczych. Podczas terapii należy ponadto wypracować i utrwalić zdrowe nawyki żywieniowe. W ten sposób zapobiega się nawrotom zaburzeń odżywiania.
Ponieważ alkoreksja to zaburzenie wynikające z nadużywania alkoholu etylowego, jego leczenie należy połączyć z kompleksową terapią choroby alkoholowej. W terapii uzależnień przerywa się ponadto ciąg picia napojów alkoholowych i proponuje psychoterapię alkoholizmu.
Zostaw swój komentarz