Co roku na całym świecie w konsekwencji uzależnienia od alkoholu etylowego umierają miliony osób. Picie alkoholu należy do jednych z najczęstszych przyczyn światowych zgonów. Statystycznie Europejczycy piją najwięcej, a Polacy żyją krócej niż mieszkańcy pozostałych krajów Unii Europejskiej. Aż 3/4 ofiar alkoholizmu stanowią mężczyźni, mimo że uzależnienie od alkoholu w podobnym stopniu dotyka zarówno ich, jak i kobiet. Na co umiera alkoholik? Przyczyn utraty życia przez uzależnionych jest sporo i są one niezwykle zróżnicowane. Począwszy od urazów mechanicznych, po przemoc, samookaleczenia, aż po przewlekłe choroby lub zaburzenia psychiczne. Choroba alkoholowa jest zatem uważana za schorzenie, które pozostając nieleczone, prowadzi do zgonu chorego. Na każdym stadium rozwoju alkoholizmu uzależniony zmaga się z szeregiem dolegliwości psychosomatycznych. Potęgują one jego trudności. Często również opóźniają decyzję o rozpoczęciu terapii czy choćby zgłoszeniu się na konsultację lekarską.
Długotrwałe spożywanie alkoholu etylowego prowadzi do wystąpienia niebezpiecznych i nieprzyjemnych dolegliwości w zakresie zdrowia fizycznego i psychicznego człowieka. Nałogowcy zmagają się z objawami płynącymi z wielu układów i narządów: krwionośnego, nerwowego, oddechowego, pokarmowego, odpornościowego. Etanol destrukcyjnie wpływa na strukturę i funkcjonowanie wątroby, nerek, trzustki, żołądka, serca i mózgu, a także wypłukuje składniki mineralne, wpływając na większość procesów zachodzących w organizmie. Biorąc pod uwagę to, na co umiera alkoholik i jak tragicznie może zakończyć się jego choroba, niepodważalna staje się konieczność jak najszybszego leczenia alkoholizmu, bez względu na stadium choroby. Im wcześniej rozpocznie się terapia, tym lepsze są rokowania dla pacjenta. Nie oznacza to jednak, że na leczenie alkoholika może być kiedykolwiek za późno. W specjalistycznych, prywatnych ośrodkach leczenia uzależnień przebywają pacjenci z różnorodnymi objawami wszystkich 4 stadiów alkoholizmu: fazy, wstępnej, fazy ostrzegawczej, krytycznej i przewlekłej.
Spis treści:
Rozwój uzależnienia a fazy alkoholizmu
Ostatnim stadium alkoholizmu jest faza przewlekła, czyli chroniczna. Charakteryzuje się ona obecnością długotrwałych ciągów alkoholowych, czyli nieprzerwanych okresów spożywania alkoholu etylowego. Nałogowiec w zasadzie nie trzeźwieje. Nie dopuszcza zatem do wystąpienia objawów głodu alkoholowego, występujących u wielu uzależnionych podczas okresu abstynencji. W tej fazie choroby alkoholowej zmniejsza się również tolerancja organizmu uzależnionej osoby na ilość i częstotliwość wprowadzanego do krwiobiegu etanolu. Już kilka kieliszków wystarczy, by uzależniony się upił. Zwłaszcza jeżeli z różnorodnych przyczyn (np. braku pieniędzy) sięga po nietypowe trunki (najczęściej denaturat).
Do rozwoju alkoholizmu dochodzi wówczas, gdy picie staje się dla człowieka rytuałem. Alkohol działa na niego odprężająco. Stopniowo poszukuje coraz częstszych okazji do jego spożywania, pije w samotności. Jego codzienne czynności zaczynają ograniczać się do spędzania czasu nad trunkami. W ostatnim stadium rozwoju choroby alkoholowej nałogowcowi najczęściej towarzyszy również depresja alkoholowa. Jej objawy pogłębiają się wraz z wycofaniem się chorego z wykonywania obowiązków zawodowych, rodzinnych i prowadzenia aktywnego życia w społeczeństwie. Długotrwałe picie prowadzi do całkowitego wyniszczenia organizmu i osłabia go. Na co umiera alkoholik? Przyczyn zgonów chorych nadużywających substancji odurzającej jest wiele. Wybrane z nich to: marskość wątroby, nadciśnienie tętnicze, hipotermia, a nawet samobójstwo.
Na co umiera alkoholik? Choroby narządów wewnętrznych (trzustka, wątroba, żołądek)
Wpływ alkoholu na organizm człowieka jest niezaprzeczalnie negatywny. Bezpośrednim skutkiem nadużywania alkoholu są złożone schorzenia przewlekłe i niewydolność narządów wewnętrznych. Wraz z rosnącą ilością alkoholu i wzrastającym stężeniem etanolu we krwi nałogowca postępują objawy, które wskazują na nieprawidłowe funkcjonowanie i współpracę układów oraz organów. W każdej kolejnej fazie rozwoju choroby alkoholowej uszkodzenia te są coraz bardziej zaawansowane. Niektóre z nich stają się ponadto nieodwracalne. Picie bez przerwy może prowadzić do niewydolności wątroby, jej marskości.
Śmierć nałogowca jest również często następstwem sytuacji, w której nerki, wątroba, trzustka lub serce chorego przestają pracować. Alkohol przyczynia się do znacznego osłabienia sprawności układu krwionośnego, zwiększa ciśnienie tętnicze krwi, wpływa na rozwój miażdżycy. Zwiększa również ryzyko wystąpienia zawału mięśnia sercowego, kardiomiopatii, zaburzeń rytmu serca lub udaru mózgu. Na co umiera alkoholik oprócz schorzeń układu krążenia? W jego organizmie może dojść do zapalenia lub niewydolności trzustki, lub nerek. Błona śluzowa żołądka jest stale podrażniona, co sprzyja rozwojowi wrzodów lub zapalenia.
Wśród innych chorób powszechnie występujących wśród uzależnionych są nowotwory. Pozostając w nieustannym ciągu alkoholowym, chorzy skazują swój organizm na skrajne osłabienie. Skutkuje ono niejednokrotnie rozwojem chorobowo zmienionych tkanek w ich organizmie. Picie alkoholu zwiększa ryzyko zachorowania na najczęstsze nowotwory występujące wśród Polaków. Wymienia się tu przede wszystkim: raka piersi, jelita grubego, czy żołądka.
Odpowiadając na złożone pytanie, na co umiera alkoholik, należy również zaznaczyć, że do jego zgonu dochodzi zazwyczaj w wyniku postępującej degradacji całego organizmu. Rzadko schorzenia występujące na skutek nadużywania alkoholu występują pojedynczo. Najczęściej mamy natomiast do czynienia ze złożonymi postaciami wielu chorób współistniejących z alkoholizmem. Najczęstszym i najbardziej widocznym objawem nadmiernego spożywania alkoholu przez danego człowieka jest jego czerwona i opuchnięta twarz po alkoholu. Na skutek zatrucia alkoholowego dochodzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych w ustroju, co skutkuje zmianą zabarwienia skóry i uwidocznieniem naczyń.
Jak alkohol wpływa na układ nerwowy i sprawność seksualną?
W wyniku wielu przeprowadzonych dotychczas badań udowodniono destrukcyjny wpływ alkoholu na mózg i układ nerwowy człowieka. Po wypiciu alkoholu chory może zmagać się z lukami w pamięci (palimpsest alkoholowy), nie jest świadomy własnych trudności, niejednokrotnie zmaga się również z objawami padaczki alkoholowej. Napady drgawek są zwykle wynikiem nadmiernej ilości substancji toksycznych w krwiobiegu człowieka. One zaś kumulują się w nim wraz z kolejnymi dawkami etanolu dostarczanymi do układu pokarmowego chorego. Z czasem objawy stają się coraz bardziej nasilone i stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla życia i zdrowia nałogowca. To w układzie nerwowym skutki neurotoksycznego działania etanolu są najbardziej widoczne. Na powstawanie patologicznych zmian wpływ ma również niedobór witamin (zwłaszcza z grupy B), do jakich dochodzi w konsekwencji spożywania alkoholu.
Choć nałogowcy najczęściej opisują swoją aktywność seksualną w samych superlatywach, należy zdawać sobie sprawę z tego, że długotrwałe nadmierne picie alkoholu przyczynia się do impotencji alkoholowej. Osłabienie wydolności seksualnej osób uzależnionych najczęściej manifestuje się w postaci zaburzeń erekcji, opóźnienia ejakulacji, obniżenia płodności. U kobiet dochodzi do osłabienia popędu seksualnego i spadku poziomu libido. Zmniejsza się wydzielanie śluzu pochwowego i występują zaburzenia cyklu miesiączkowego. Większość z tych dolegliwości stanowi jedynie wstęp do złożonych trudności na tle seksualnym i płciowym.
Na co umiera alkoholik? Zaburzenia psychiczne
Charakterystycznymi objawami ostatniej fazy rozwoju choroby alkoholowej są dolegliwości związane również z Alkoholowym Zespołem Abstynencyjnym, na który narażeni są chorzy odstawiający substancję odurzającą. Do ich grona należą przede wszystkim zaburzenia psychiczne, występujące na skutek zmian występujących w mózgu po długotrwałym działaniu toksyny. Znajomość wpływu alkoholu na zdrowie psychiczne człowieka pozwala odpowiedzieć na pytania dlaczego alkoholik kłamie, jak żyć z alkoholikiem, dlaczego stosuje on szantaż emocjonalny, skąd bierze się bezsenność po alkoholu lub psychoza alkoholowa, a także dlaczego alkoholik jest agresywny i dlaczego zaprzecza swojej chorobie, jednocześnie skupiając wszystko wokół alkoholu.
Alkoholik zaniedbuje również swoje obowiązki domowe i zawodowe, staje się bierny w kontaktach towarzyskich, chyba że zapewniają mu one stały dostęp do trunków. Jego reakcje i zachowania oraz brak asertywności skutkować mogą zwolnieniem go z pracy, rozstaniem z partnerem, opuszczeniem go przez członków najbliższej rodziny. Wobec tego również reakcje otoczenia na uzależnienie chorego mogą mieć wpływ na stan jego zdrowia psychicznego.
Podobnie jak objawy fizyczne uzależnienia, ograniczyć niebezpieczne symptomy zaburzeń psychicznych, zaburzeń emocjonalnych i osobowości może jedynie uczestnictwo pacjenta w procesie leczenia alkoholizmu w ośrodku leczenia uzależnień. W wyleczeniu objawów zatrucia alkoholowego i głodu abstynencyjnego pomocny okazuje się stacjonarny detoks alkoholowy i psychoterapia alkoholizmu. Niezależnie od stopnia rozwoju uzależnienia, pomóc alkoholikowi w odpowiedni sposób mogą jedynie terapeuci. Zapewniają oni profesjonalną pomoc i wsparcie na każdym etapie terapii uzależnienia, zapobiegając jednocześnie dalszemu rozwojowi niebezpiecznych objawów. Wyłącznie w ten sposób można osłabić destrukcyjne działanie alkoholu, a nawet wycofać niektóre zmiany, do których doprowadził brak trzeźwości nałogowca.
Na co umiera alkoholik – śmiertelna dawka etanolu
Gdy nałogowiec wypije tyle napojów wyskokowych, że w jego krwiobiegu stężenie etanolu osiąga wartość toksyczną, mówi się o ciężkim zatruciu alkoholem. To groźny stan głównie ze względu na fakt, że istnieje pojęcie śmiertelnej dawki alkoholu, której spożycie może prowadzić bezpośrednio do zgonu chorego. Organizm ma bowiem ograniczoną zdolność metabolizmu substancji odurzającej, dlatego jednorazowe spożycie zbyt dużej jej ilości może prowadzić do przedawkowania. Specjaliści umownie przyjmują, że śmiertelna dawka alkoholu wynosi 8 g czystego alkoholu na 1 kg masy ciała człowieka. Stężenie etanolu sięgające powyżej 4 promili jest zatem dla ludzkiego organizmu skrajnie niebezpieczne. Wiele zależy jednak od indywidualnej tolerancji organizmu alkoholu i szeregu innych czynników personalnych, wśród których wyróżnia się ponadto: kondycję i stan zdrowia człowieka, wagę, przyjmowane leki, stopień uzależnienia i częstotliwość picia.
Zostaw swój komentarz