Biegunka po alkoholu – czy to normalne?

Biegunka po alkoholu jest stanem zwiększonej ilości wypróżnień na dobę. Jak sama nazwa wskazuje, występuje po spożyciu substancji odurzającej. Wzbudza wiele niepokoju i wątpliwości wśród pacjentów. Mimo że nie zawsze wymaga leczenia, w razie jej wystąpienia warto pozostawać czujnym. Może bowiem doprowadzić do odwodnienia organizmu i jego wycieńczenia. Istnieje wiele przyczyn powszechnego rozwolnienia. Wśród nich wymienia się zatrucia, infekcje bakteryjne i wirusowe, zespół jelita drażliwego, choroby przewlekłe, a nawet czynniki psychoemocjonalne.

Najczęściej biegunka po alkoholu objawia się nie tylko zwiększoną liczbą wypróżnień (powyżej 3 razy na dobę), ale również zwiększeniem objętości stolca wraz z jego jednoczesną zmianą wyglądu. Konsystencja stolca podczas biegunki staje się półpłynna lub wręcz płynna. Zwykle występuje ona dopiero kolejnego dnia po spożyciu nadmiernej ilości toksyn alkoholowych. Nie powinna trwać dłużej niż 2 dni, a w przypadku stwierdzenia dodatkowych niepokojących objawów bezpieczniej jest udać się do lekarza. Powodują ją różnorodne czynniki, zależne również od dawki i rodzaju spożytego trunku.

Jakie są przyczyny biegunki po alkoholu?

Alkohol jest substancją toksyczną, która wywiera szkodliwy wpływ na funkcjonowanie większości narządów człowieka. Upośledza funkcjonowanie układu nerwowego, krwionośnego, oddechowego i pokarmowego. Uszkadza strukturę  i działanie mózgu, nerek, trzustki, wątroby, żołądka, serca. Działa toksycznie na błonę śluzową całego układu pokarmowego, głównie przełyku i żołądka. Uszkadza erytrocyty, czyli komórki, które wyściełają żołądek. W fizjologicznych warunkach rozkładają one składniki odżywcze i sprzyjają prawidłowemu wchłanianiu substancji odżywczych w przewodzie pokarmowym. Po spożyciu alkoholu zaburzony jest proces metabolizmu i wchłaniania pokarmu. Odpowiedzią organizmu na ten stan rzeczy jest biegunka po alkoholu. Stanowi ona ponadto naturalną reakcję ustroju na ryzyko zatrucia toksynami alkoholowymi i półproduktami procesu jego trawienia. Ponieważ zwykle pojawia się po wypiciu większej ilości używki, stanowi metodę organizmu na szybkie i skuteczne pozbycie się substancji szkodliwych.

Biegunka po alkoholu – objawy

Biegunka po alkoholu najczęściej poprzedzona jest licznymi objawami ze strony układu pokarmowego. Pacjenci skarżą się na ból brzucha po alkoholu, ból jelit, uczucie pełności, nudności, ogólne osłabienie i rozbicie organizmu. Złe samopoczucie zwykle określają mianem kaca. U niektórych pacjentów powszechne są ponadto wzdęcia i nadmierne gromadzenie gazów. Biegunka po piwie czy innej substancji alkoholowej pojawia się zwykle nagle.

Zielony kolor biegunki po alkoholu może świadczyć o nadmiernej ilości żółci w organizmie człowieka. Wypijany alkohol przyspiesza bowiem produkcję oraz transport żółci. W związku z tym wydalana jest ona w swoim pierwotnym kolorze i na niego barwi stolec. Żółta biegunka z kolei stanowi wynik wydalania niestrawionego tłuszczu. Najczęściej objaw ten świadczy o początkach niewydolności trzustki. Niepokojąca jest również obecność krwi w kale. Zwykle jest ona wynikiem podrażnienia delikatnej okolicy odbytu zbyt częstym i mocnym podcieraniem się podczas biegunki. Może również świadczyć o żylakach odbytu. Jeżeli w stolcu zauważamy natomiast skrzepy krwi, koniecznie musimy zgłosić się do lekarza.

Biegunka po wypiciu alkoholu – kiedy po spożyciu alkoholu pojawia się biegunka?

Biegunka po alkoholu jest zjawiskiem stosunkowo częstym, a najczęściej dosięga ona pacjentów w 1. lub 2. dobie po spożyciu alkoholu. Dzieje się tak dlatego, że spożywane napoje wyskokowe trafiają najpierw do układu pokarmowego, a dopiero później do krwiobiegu. Podlegają zatem procesowi trawienia i wydalania z organizmu. Jeżeli w ludzkich jelitach znajduje się pokarm, alkohol trafia do krwiobiegu wraz z częścią składników odżywczych pochodzących z pożywienia. Picie na pusty żołądek przyspiesza ten proces. Wówczas wcześniej można odczuwać objawy upojenia alkoholowego. Zwykle dolegliwości te są również silniejsze, a przez to – bardziej niebezpieczne. Częste biegunki po alkoholu mogą również świadczyć m.in. o alergiach lub chorobach układu pokarmowego. Odmienną jej przyczyną jest połączenie antybiotyku i alkoholu. Szkodliwa dla stanu żołądka pacjenta jest ponadto zależność pomiędzy alkoholem a lekami przeciwbólowymi.

Objawy biegunki po odstawieniu alkoholu

Biegunka po alkoholu może także występować również podczas procesu jego odstawiania. Zbyt szybka i nieświadoma rezygnacja z przyjmowania substancji odurzającej prowadzi bowiem do wystąpienia nieprzyjemnych objawów Alkoholowego Zespołu Abstynencyjnego (głodu alkoholowego). Rozwolnienie jest jednym z najczęściej opisywanych przez pacjentów objawów. Składniki alkoholu etylowego działają destrukcyjnie na błonę śluzową całego układu pokarmowego. Uszkadzają przełyk i żołądek, podrażniając jego struktury. Destrukcyjny jest ponadto wpływ alkoholu na bakterie, jakie znajdują się w jelicie cienkim. W wyniku tych zmian substancje odżywcze dostarczane organizmowi są nieprawidłowo wchłaniane.

Po odstawieniu alkoholu etylowego przyspiesza perystaltyka jelit. Jednocześnie podrażniona śluzówka żołądka i zwiększona produkcja kwasu trawiennego powoduje biegunkę. Przewidując skutki odstawienia alkoholu etylowego, warto zaopatrzyć się w odpowiedni zapas wody oraz napojów izotonicznych lub elektrolitów. Wskazana jest ponadto dożylna suplementacja witamin i innych składników odżywczych. Podczas stosowania kroplówek substancje odżywcze docierają bezpośrednio do krwiobiegu pacjenta. Tym samym omijają cały układ pokarmowy. Nie podlegają procesowi trawienia. Dlatego nie tylko nie zmieniają swojej postaci i są niemal w 100% wchłaniane, ale również nie obciążają dodatkowo m.in. wątroby, Wlew dożylny wspomaga proces leczenia ostrej biegunki dzięki możliwości szybkiego nawodnienia organizmu i wyrównania poziomu gospodarki wodno-elektrolitowej oraz kwasowo-zasadowej.

Biegunka po alkoholu – konsekwencje (odwodnienie, osłabienie, zaburzenia pracy układu pokarmowego)

W sytuacji silnego rozwolnienia, gdy liczba stolców w ciągu doby przekracza 4-5, a ich konsystencja nie staje się coraz bardziej zwarta, może dojść do skrajnego odwodnienia organizmu. To sytuacja częsta zwłaszcza podczas wodnistej biegunki. Objawem odwodnienia jest suchość w jamie ustnej, skąpomocz, czyli zmniejszenie ilości oddawanego moczu, przyspieszenie akcji serca. O odpowiedni poziom nawodnienia organizmu podczas biegunki poalkoholowej można zadbać, pijąc duże ilości wody oraz stosując specjalistyczne roztwory elektrolitów.

Na czym polega leczenie rozwolnienia po alkoholu?

Biegunka po alkoholu ustępuje zwykle samoistnie po upływie 1-2 dni. W celach leczniczych pacjentom podaje się płyny i elektrolity. Na tych metodach opiera się ambulatoryjne leczenie rozwolnienia w warunkach domowych. Zwykle stan pacjenta nie wymaga bowiem hospitalizacji. Podczas leczenia biegunki można ponadto sięgnąć po płyny o działaniu silnie nawadniającym. Mowa tu o roztworach glukozowo-elektrolitowych, których celem jest szybkie przywrócenie równowagi wodno-elektrolitowej i kwasowo-zasadowej organizmu. Warto też kupić w aptece dostępny bez recepty węgiel aktywny. Nie tylko wykazuje on działanie przeciwbiegunkowe, ale również działa osłaniająco na błonę śluzową żołądka.

Jeżeli biegunka po alkoholu nie ustępuje, towarzyszą jej inne objawy silnego zatrucia alkoholowego, stan pacjenta nie poprawia się, należy skorzystać z pomocy lekarza. Ciężkie zatrucie alkoholowe może bowiem przerodzić się w stany zagrożenia zdrowia i życia pacjenta. Wówczas konieczna może okazać się hospitalizacja z terapią i suplementacją dożylną. Zwłaszcza chorzy uzależnieni od alkoholu etylowego narażeni są na szkodliwe skutki nadmiernego i długotrwałego spożywania alkoholu. Ciągi alkoholowe grożą pogorszeniem stanu zdrowia, a nawet takimi złożonymi zaburzeniami jak polineuropatia alkoholowa. Nagłe odstawienie substancji odurzającej prowadzi z kolei do objawów delirium alkoholowego, które należy leczyć pod kontrolą specjalistów. Również terapię choroby alkoholowej należy prowadzić w stacjonarnych warunkach placówki medycznej. O pomoc i wsparcie warto poprosić już po zauważeniu pierwszych niepokojących objawów tzw. picia ryzykownego.