Usuwanie brodawek powinno być poprzedzone wizytą u lekarza. Może być nim dermatolog lub chirurg. Powinien on posiadać wiedzę, doświadczenie i umiejętności wystarczające do postawienia wstępnej diagnozy stanu pacjenta. Choć zwykle brodawki nie stanowią realnego zagrożenia dla jego zdrowia, w przypadku każdej zmiany skórnej należy zachować szczególną ostrożność. Zwłaszcza jeżeli nagle zmienia ona swój charakter, wygląd i objawy.
Brodawki skórne niemal zawsze są efektem klinicznym aktywności wirusa HPV. Każdy ma inną strukturę, mechanizm oraz zakres działania, stopień infekcyjności. Dlatego też nigdy nie znajdziemy dwóch takich samych znamion skórnych powstałych w wyniku tego zakażenia. Aby usuwanie brodawek było skuteczne, powinno zostać wykonane odpowiednią metodą i w specjalistycznej placówce. Domowe sposoby ich zwalczania są powszechnie dostępne i stosowane, jednak nie gwarantują skuteczności. Nawet jeżeli samodzielnie usuniemy brodawki, nie zlikwidujemy zakażenia w naszym organizmie i nie zapobiegniemy jego nawrotom.
Spis treści:
Rodzaje brodawek
Opisywane zmiany skórne wywołuje obecność wirusa brodawczaka ludzkiego. Stąd wzięła się nawet ich nazwa – określa się je mianem brodawek. Często nazywane również kurzajkami, mają formę wypukłych grudek skórnych, rozprzestrzeniających się zwykle na różne partie ciała. Mogą różnić się między sobą wieloma cechami, często jednak bez względu na swój rodzaj stają się powodem wstydu, dyskomfortu, a nawet dolegliwości bólowych. Głównie z tego powodu coraz większej liczbie pacjentów zaleca się usuwanie brodawek.
Wyróżnić można kilka najczęściej spotykanych rodzajów brodawek: skórne, błon śluzowych i narządów płciowych. Wśród pierwszej grupy zmian, dotyczących obszaru skóry, wymienia się obecnie brodawki zwykłe, podeszwowe (stóp), płaskie, łojotokowe. Brodawki zwykłe osiągają zazwyczaj wielkość do 1 cm i pozostają w kolorze skóry. Choć można się z nimi spotkać na całym ciele pacjenta, najczęściej występują na dłoniach (zwłaszcza palcach). Mogą utrzymywać się na skórze długotrwale, nawet kilka miesięcy, następnie zanikać i nawracać. Brodawki podeszwowe znajdują się na skórze stóp, osiągając rozmiar od 1 do 2 cm. Od odcisków odróżnić je można, zauważając punktowe krwawienia niewielkich rozmiarów. Zapobiegać nawrotom tego rodzaju zmian skórnych może jedynie usuwanie brodawek. Zwykle również niegroźną chorobowo zmianę stanowią brodawki płaskie, najczęściej widoczne na twarzy i grzbietach dłoni. Te zmiany grudkowe są najmniej widoczne, głównie ze względu na ich nieznaczne wyniesienie ponad poziom otaczającej ich gładkiej powierzchni skóry.
Istnieje również rodzaj brodawek, które nie są wywoływane przez obecność wirusa HPV. To ich odmiana łojotokowa, dotycząca zarówno kobiet, jak i mężczyzn po 30. roku życia. Ta łagodna zmiana naskórka zauważalna jest głównie u tych osób, w których rodzinie stwierdzono już wcześniej obecność brodawek starczych. Narośla powstałe w jej wyniku są szczególnie widoczne, okrągłe, grudkowe i wypukłe. Jeżeli zauważymy je na swoim ciele, powinniśmy udać się do lekarza celem ich szczegółowej diagnostyki. Często można je pomylić ze zmianami złośliwymi.
Usuwanie brodawek a bezpieczeństwo
Ponieważ usuwanie brodawek jest zabiegiem całkowicie bezpiecznym, zaleca się je wykonać nie tylko ze względów medycznych. Również jeżeli pacjent zmaga się z estetycznymi i kosmetycznymi konsekwencjami zmian skórnych, występujących na jego ciele, może zgłosić się na zabieg. Zastosowane przez lekarza postępowanie medyczne zależy jednak od kilku czynników. W celu ich określenia oraz postawienia dokładnej diagnozy, z każdym pacjentem należy przeprowadzić rozmowę i wstępne badanie. To etapy tzw. wizyty kwalifikacyjnej. Dla lekarza istotne są takie informacje jak: wiek pacjenta, lokalizacja brodawek, ich ilość, rozmiar, czas pojawienia się. Samodzielnie jest w stanie określić ich rodzaj wyłącznie po wcześniejszym zbadaniu kuracjusza. W tym celu warto udać się do chirurga lub dermatologa.
Pacjent nie musi również obawiać się zwiększonego ryzyka występowania objawów niepożądanych po zabiegu. Kuracjusze rzadko zgłaszają jedynie niewielkie reakcje miejscowe. Czasami dochodzi do wtórnej infekcji wirusowej lub bakteryjnej, ale zwykle jest ona rezultatem zaniedbania stanu higienicznego rany i niestosowania się do zaleceń lekarskich. Pacjenci obawiają się również blizny, która jest widoczna zwłaszcza po chirurgicznym usuwaniu brodawek. Blizna po zabiegu najczęściej jest jednak mniejsza niż dotychczas istniejąca zmiana. Ponadto, pacjent może znacznie zniwelować zarówno jej rozmiar, jak i widoczność, dzięki dostępnym na rynku farmaceutycznym środkom.
Wskazania i przeciwwskazania
Usuwanie brodawek zabiegowo zaleca się głównie ze względu na wysoki stopień zakaźności wirusa HPV. Wystarczy bowiem dotknąć powierzchni lub przedmiotu, z którym kontakt miała osoba zakażona, by również ulec zakażeniu. Należy mieć również na uwadze fakt, że zanim zmiana skórna zniknie samoistnie, jej stan może ulec pogorszeniu. Pewność diagnostyczną daje jedynie badanie histopatologiczne, które można wykonać po chirurgicznym usuwaniu brodawek. Znaczna większość pacjentów usuwa brodawki ze względów estetycznych. Zwłaszcza jeżeli ich lokalizacja jest kłopotliwa i naraża zmiany skórne na uszkodzenia mechaniczne. Mowa tu o tych brodawkach, które znajdują się w okolicach intymnych, na linii skraju odzieży, owłosionej skóry głowy. Brodawki zlokalizowane na całym ciele mogą być również uszkadzane podczas codziennych czynności higienicznych (mycie, golenie, depilacja).
Do zabiegu nie zostają zakwalifikowani ci pacjenci, u których stwierdzono aktywną infekcję, zwłaszcza w obrębie operowanej zmiany skórnej. Jeżeli u kuracjuszy zauważono ponadto występowanie skłonności do bliznowaceń i zrostów, również odradza się stosowanie tej metody leczenia znamion. Brodawek nie powinny usuwać również kobiety w ciąży. Oczywiście stan zdrowia każdego pacjenta konsultuje się i ocenia indywidualnie. Czasami bowiem przeciwwskazania do zabiegu nie stwarzają ogólnego zagrożenia dla stanu jego zdrowia, a istniejące na jego ciele zmiany – już tak.
Usuwanie brodawek – metody
Jednym ze sposobów pozbycia się brodawek z powierzchni ciała jest laseroterapia. Polega na wykorzystaniu lampy emitującej fale elektromagnetyczne. Są one wchłaniane przez płyn tkankowy, co prowadzi do wyparowania zmiany skórnej. Laser jest precyzyjny i nie narusza okolicznych zdrowych tkanek. Nie powinni korzystać z niego jednak wszyscy pacjenci.
Uciążliwe brodawki można również usunąć z wykorzystaniem plazmy czy ciekłego azotu. Niektórzy pacjenci decydują się ponadto na stosowanie metod chemicznych, zwłaszcza kremów i maści. Ciągle popularnością cieszą się również domowe sposoby usuwania brodawek. Wśród nich prym wiedzie sok z łodygi glistnika (jaskółcze ziele), który działa leczniczo na wszystkie rodzaje brodawek. Mimo że hamuje rozrost komórek i zmiękcza chorobowo zmieniony naskórek, nie likwiduje źródła dolegliwości, czyli zakażenia wirusowego.
Głównie ze względów medycznych i diagnostycznych, jakie daje chirurgiczna metoda usuwania brodawek, zazwyczaj to ona wybierana jest przez lekarzy i pacjentów. Jej wykonanie jest istotne głównie wtedy, gdy istnieje nawet niewielkie prawdopodobieństwo, że zmiana skórna pacjenta ma charakter chorobowy. Lekarz może przeprowadzić chirurgiczne usuwanie znamion w sposób dwojaki – klasycznie lub poprzez łyżeczkowanie. W obu przypadkach konieczne jest zastosowanie znieczulenia miejscowego, ale hospitalizacja pacjenta nie jest wymagana.
Łyżeczkowanie polega na wycięciu brodawki wraz z jej korzeniem. Dzięki temu pacjent zyskuje stuprocentową pewność braku nawrotu. Tę metodę stosuje się zwykle w przypadku stwierdzenia brodawek podeszwowych i zwykłych. Za pomocą skalpela wycina się nie tylko brodawki z ich korzeniem, ale również odpowiednio dużym marginesem zdrowych tkanek. Dzięki takiej procedurze możliwe jest późniejsze wykonanie badania histopatologicznego. Zagrożenie wystąpienia choroby zostaje tym samym ograniczone do minimum, podobnie jak ryzyko nawrotu.
Na czy polega zabieg?
Wielu pacjentów zastanawia się nad tym, jak przygotować się do zabiegu usuwania brodawek. Nie trzeba jednak podejmować w tym celu szczególnych działań. Procedura wymaga jedynie oczyszczenia skóry, jej odkażenia, a w niektórych przypadkach również depilacji. Istotne jest jednak, by pacjent nie dokonywał jej samodzielnie. Przeprowadzona przez doświadczony personel medyczny ogranicza do minimum ryzyko wystąpienia mikrourazów i przerwania ciągłości tkanki skórnej (zacięć). Po przygotowaniu skóry do zabiegu znieczula się pacjenta i nacina jego skórę skalpelem. Zwykle cięcie prowadzi się wokół zmiany, wycinając ją w całości, wraz z dwumilimetrowym marginesem zdrowej tkanki. Pobrany wycinek umieszcza się w roztworze formaliny, a powstałą ranę zaszywa z użyciem nici chirurgicznych.
O tym, jak długo trwa zabieg, decyduje przede wszystkim lokalizacja i rozległość usuwanych brodawek. Zwykle jego czas nie przekracza 30 minut, łącznie z przygotowaniem pacjenta do przeprowadzenia operacji. Bezpieczeństwo zabiegu określane jest jako wysokie. Każdorazowo przed jego rozpoczęciem lekarz kontroluje stan zdrowia pacjenta, określając rzeczywiste wskazania do usuwania brodawek i niwelując ewentualne ryzyko występowania objawów niepożądanych.
Zostaw swój komentarz