Alkoholizm to złożona choroba psychosomatyczna, która wymaga leczenia. Im wcześniej chorzy zdają sobie z tego sprawę, tym wyższe mają oni szanse na pokonanie nałogu i spędzenie reszty swojego życia w zdrowiu i trzeźwości. W swoim życiu chorzy stosują jednak szereg reakcji psychicznych i emocjonalnych. To one niejednokrotnie utrudniają im szybkie podjęcie decyzji o rozpoczęciu terapii. Zaprzeczenia, tłumaczenia, iluzje, agresja i wypieranie problemu – to najczęstsze zachowania, jakimi charakteryzują się osoby, które samodzielnie nie są w stanie przestać pić. Dlaczego alkoholik kłamie? Próbuje usprawiedliwiać swój problem, którego najczęściej do siebie nie dopuszcza. Przenosi poczucie winy i odpowiedzialność za własne czyny na inne osoby (najczęściej najbliższe sobie). Liczy na to, że w ten sposób uniknie konsekwencji patologicznych zachowań oraz że jednocześnie rodzina da mu spokój, gdyż przecież w każdej chwili może przestać sięgać po alkohol.
Jednym z najważniejszych powodów tego, dlaczego alkoholik kłamie, jest jego złudna wiara w to, co mówi. Jest on najczęściej przekonany, że problem alkoholowy go nie dotyczy. Wydaje mu się, że nie musi pić codziennie, w dowolnej chwili przerywając bezpiecznie ciąg alkoholowy. Rzeczywistość okazuje się być zgoła inna. Uzależnienie od alkoholu jest niezwykle zdradliwe, a usprawiedliwianie zachowania nałogowca jedynie opóźnia proces leczenia schorzenia. Osoba dotknięta uzależnieniem tworzy w swoim umyśle iluzję rzeczywistości. Usprawiedliwia spożywanie alkoholu w nadmiernych ilościach nie tyle przed innymi, co przed sobą samym. Wówczas bez wyrzutów sumienia może się napić i nie obawia się reakcji organizmu na brak substancji odurzającej. Stopniowo nie doprowadza do wytrzeźwienia, popadając w coraz dłuższe ciągi alkoholowe. W ten sposób zwiększa stopień zaawansowania choroby alkoholowej i przyczynia się do powstania szeregu objawów psychicznych i fizycznych uzależnienia
Spis treści:
Dlaczego alkoholik kłamie – patologiczny mechanizm zaprzeczenia
Dlaczego alkoholik kłamie nawet wtedy, gdy jego najbliżsi zauważają objawy nadużywania alkoholu i uzależnienia? Kłamstwo pozwala mu sięgać po substancję odurzającą bez potrzeby stawiania czoła rzeczywistości i codziennym problemom. Chory wierzy w to, że jego trudności nie są konsekwencją picia, a on sam w dowolnym momencie może odstawić alkohol. Sam broni siebie przed zrozumieniem, że używka stanowi główne źródło jego trudności w życiu prywatnym, a nawet zawodowym. Długotrwałe spożywanie alkoholu etylowego patologicznie wpływa zarówno na zdrowie człowieka, jak i jego relacje społeczne. Niepodważalny jest wpływ alkoholu na mózg i inne organy wewnętrzne człowieka, co prowadzi do pogorszenia jego stanu zdrowia. Złe samopoczucie i ucieczki w alkoholizowanie się sprzyjają rezygnacji z uczestnictwa w życiu społecznym, rodzinnym i zawodowym.
Mechanizm zaprzeczania alkoholika jest na tyle silny, że sam wierzy on w to, co mówi i dziwi się innym osobom, które dostrzegają jego prawdziwe trudności. Uważa, że większość z nich przesadza, wmawiając mu oddawanie się nałogowi i namawiając do rozpoczęcia procesu leczenia choroby alkoholowej w ośrodku leczenia uzależnień. Gdy uzależnienie postępuje, osoba dotknięta chorobą alkoholową rozbudowuje swoje kłamstwa i buduje całkiem nową rzeczywistość. To w niej tłumaczy swój pociąg do używek, najczęściej stosując nieracjonalne argumenty. Umysł alkoholika nie jest zwykle w stanie przyjąć do siebie prawdy o rozwoju nałogu. Po wypiciu nadmiernych ilości etanolu nałogowiec traci kontakt z rzeczywistością. Doskwierają mu luki w pamięci, nie kontroluje swoich reakcji i zachowań, a co za tym idzie – również ilości wypijanego alkoholu.
Najczęstsze kłamstwa alkoholika
Zależnie od stadium uzależnienia nałogowca od alkoholu etylowego, zmieniają się jego kłamstwa. Nie zmienia się jednak powód tego, dlaczego alkoholik kłamie. Życie w złudnym przekonaniu o panowaniu nad ilością i częstotliwością wypijanego etanolu objawia się zwykle za pośrednictwem fałszywych sformułowań typu:
- „od jutra nie piję”;
- „panuję nad tym”;
- „nie piję dużo alkoholu”;
- „jutro zacznę szukać pracy”;
- „nie piłem”;
- „nie potrzebuję leczenia”.
Stopniowo kłamstwa, zmyślenia i złudzenia zastępują, a z czasem wręcz wypierają logiczne i racjonalne argumenty. Mechanizm wyparcia i iluzji imituje kontrolę nad sytuacją i sprzyja usprawiedliwianiu samych siebie przez nałogowców. Uzależniony próbuje przekonać do swoich kłamstw członków rodziny, narażając ich na współuzależnienie, nie dostrzegając jednocześnie, jaki destrukcyjny wpływ wywiera jego uzależnienie na najbliższe mu osoby. Alkoholizm w rodzinie jest szczególnie niebezpieczny dla dzieci osób uzależnionych, narażonych na syndrom DDA, skutki agresji po alkoholu, a nawet przedwczesnych zgonów uzależnionych rodziców.
Manipulacje alkoholika
Odpowiadając na pytanie, dlaczego alkoholik kłamie, warto poruszyć również zagadnienie manipulacji. Mówiąc kolejne kłamstwa wobec swojej rodziny lub najbliższych przyjaciół, nałogowiec często nie ma złych zamiarów. Liczy się dla niego jedynie to, by pozornie bezkarnie móc spożyć kolejną dawkę etanolu. Wraz z rozwojem choroby alkoholowej, najbliżsi uzależnionego coraz częściej zmagają się jednak z manipulacjami alkoholika. Szantaż emocjonalny i psychiczny, zrzucanie odpowiedzialności za swoje czyny, iluzja i zaprzeczanie stają się na tyle silne, że wywierają bezpośredni wpływ na psychikę osób postronnych. Pod wpływem nałogu patologiczne mówienie nieprawdy może przekształcić się nawet w mitomanię, a manipulacje przybierają niebezpieczną postać gróźb, nadmiernej kontroli.
Dlaczego alkoholik kłamie – jak pomóc osobie uzależnionej od alkoholu?
Alkohol niezwykle szybko i silnie uzależnia psychikę człowieka. Reguluje umysł nałogowca i zachodzące w nim procesy myślowe oraz poznawcze. Alkoholizm to choroba nie tylko ciała, ale i umysłu. Spożywanie coraz większej ilości etanolu powoduje, że toksyny w nim zawarte stopniowo niszczą połączenia nerwowe i komórki organizmu uzależnionego człowieka. Zakłócone zostają prawidłowe szlaki powiązań nerwowych pomiędzy myśleniem, emocjonalnością i zachowaniem nałogowca. Dlaczego alkoholik kłamie? Również dlatego, że nie radzi sobie z własną emocjonalnością i obciążeniem psychicznym. Ma obsesyjne i natrętne myśli zmuszające go do spożywania alkoholu, osłabia się jego wolna wola, upośledza układ nagrody w mózgu. Na skutek długotrwałego spożywania używek w organizmie człowieka wydziela się dopamina, regulująca nastrój. Sięgnięcie po alkohol stopniowo kojarzy się z euforią, przyjemnością i odprężeniem, jakie nałogowiec odczuwa po spożyciu.
Jak żyć z alkoholikiem i realnie pomóc mu pokonać nałóg? W tym celu konieczne jest nie tylko poznanie zasad mówiących o tym, jak rozmawiać z alkoholikiem, ale również wsparcie terapeutów na drodze do trzeźwości organizmu. Zaleca się, by osoby uzależnione korzystały równocześnie z wielu elementów kompleksowej terapii choroby alkoholowej. Zalicza się do nich przede wszystkim odtrucie alkoholowe, wszywkę alkoholową (jako najczęściej stosowaną terapię awersyjną) oraz psychoterapię alkoholizmu. W niektórych przypadkach konieczność zmierzenia się nałogowca z własnymi trudnościami wydaje się go przerastać i nie zawsze zgadza się on dobrowolnie poddać się terapii. Wówczas jedynym rozwiązaniem może być ubezwłasnowolnienie alkoholika i przymusowa terapia odwykowa. Można ją jednak zastosować wyłącznie w kilku uzasadnionych prawnie przypadkach. Biorąc pod uwagę, na co umiera alkoholik i jakie konsekwencje może w jego organizmie wyrządzać alkohol etylowy, warto rozważyć wszystkie możliwości leczenia tego złożonego schorzenia.
Zostaw swój komentarz